Biscuits 2.30

Biscuit is een term die wordt gebruikt voor een gevarieerde verscheidenheid aan gebakken, gewoonlijk op meel gebaseerde voedingsproducten. De term wordt toegepast op twee verschillende producten in Noord-Amerika en het Gemenebest van Naties en Europa. Het Noord-Amerikaanse koekje is typisch een zacht, gezuurd zandkoekje en wordt behandeld in het artikel Koekje (brood). Dit artikel behandelt het andere type biscuit, dat meestal hard, vlak en ongezuurd is.

Een koekje in de Verenigde Staten en delen van Canada, en op grote schaal gebruikt in het populaire Amerikaans Engels, is een klein brood met een stevige bruine korst en een zacht interieur. Ze zijn gemaakt met bakpoeder of bakpoeder als een chemisch rijsmiddel in plaats van gist, hoewel ze ook kunnen worden gemaakt met gist (en worden dan engelkoekjes genoemd) of een zuurdesemstarter.

Ze worden traditioneel geserveerd als bijgerecht bij een maaltijd. Als ontbijtitem worden ze vaak gegeten met boter en een zoete smaakmaker zoals melasse, lichte suikerrietstroop, ahornsiroop, sorghumstroop, honing of fruitjam of gelei. Bij andere maaltijden worden ze meestal gegeten met boter of jus in plaats van zoete specerijen. Biscuits en jus (koekjes bedekt met jus van het platteland) of koekjes met worst worden meestal geserveerd als ontbijt, soms als hoofdgerecht. Een koekje kan ook worden gebruikt om een ​​ontbijtbroodje te maken door het in tweeën te snijden en eieren en / of ontbijtvlees in het midden te plaatsen.


Koekjes kunnen tegenwoordig hartig of zoet zijn, maar de meeste zijn klein met een diameter van ongeveer 5 cm (2,0 inch) en plat. De term biscuit is ook van toepassing op koekjes van het sandwich-type, waarbij een laag "creme" of glazuur is ingeklemd tussen twee koekjes, zoals de custardroom, of een laag jam (zoals in koekjes die in het Verenigd Koninkrijk bekend zijn als "Jammie Dodgers")


Een koekje onderdompelen
Zoete koekjes worden meestal gegeten als tussendoortje en worden over het algemeen gemaakt met tarwebloem of haver en gezoet met suiker of honing. Soorten kunnen chocolade, fruit, jam, noten, gember bevatten of zelfs worden gebruikt om andere vullingen te beleggen.

In Groot-Brittannië hebben het spijsverteringskoekje en rijke thee een sterke culturele identiteit als traditionele begeleiding bij een kopje thee en worden ze regelmatig als zodanig gegeten. Veel theedrinkers "dompelen" hun koekjes in thee, waardoor ze vloeistof absorberen en zacht worden voordat ze worden geconsumeerd. Het bestverkopende koekjesmerk in het VK, McVitie's koekjes zijn de meest populaire koekjes om in thee te dippen, met McVitie's chocoladedampergeuren, Rich-tea en Hobnobs zijn in 2009 de drie favoriete koek van de natie.


Een donkere chocolade Tim Tam
Hartige koekjes of crackers (zoals roomkoekjes, waterkoekjes, haverkoekjes of knapperige broden) zijn meestal duidelijker en worden meestal gegeten met kaas na een maaltijd. Veel hartige koekjes bevatten ook extra ingrediënten voor smaak of textuur, zoals maanzaad, uien- of uienzaden, kaas (zoals kaas smelt) en olijven. Hartige koekjes hebben meestal ook een speciaal gedeelte in de meeste Europese supermarkten, vaak in dezelfde gang als zoete koekjes. De uitzondering op hartige koekjes is de spijsvertering voor zoete maïs, bekend als het "Hovis-koekje", dat, hoewel enigszins zoet, nog steeds als kaaskoekje wordt geclassificeerd. [20] Hartige koekjes die in supermarkten worden verkocht, worden soms geassocieerd met een bepaald geografisch gebied, zoals Schotse haverkoeken of koekjeskoekjes uit Cornwall.

In het algemeen gebruiken de Britten, Australiërs, Zuid-Afrikanen, Nieuw-Zeelanders, Nigerianen, Kenianen, Indiërs, Pakistanen, Srilankanen, Singaporezen en de Ieren de Britse betekenis van "koekje" voor het zoete koekje, de termen koekje en koekje worden door elkaar gebruikt , afhankelijk van de regio en de spreker, met koekjes die meestal verwijzen naar harde, zoete koekjes (zoals digestieven,